przeniesione z blogu wcześniejszego -> Ballada o Lee Cottonie

Nauczyłem się, że nigdy nie wolno oceniać ludzi po ich zawodzie, reputacji, kolorze pieniędzy, kroju ubrania czy po zapachu. Spotkałem bowiem ladacznice, którym mógłbym powierzyć duszę;  księży, którzy ukradliby białą laskę niewidomemu; polityków, którzy skłamaliby zapytani nawet o godzinę; księgowych, którzy nie umieli liczyć; sadystów w lekarskich fartuchach; profesorów, którzy nic nie wiedzieli...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Felix, Net i Nika oraz Świat Zero

Wszystko się zaczęło od tego, że dziadek, warszawiak z krwi i kości,  warszawiak wielopokolonieniowy, opuścił był stolicę, by zapuścić korzenie na Mazurach. Gdzie skądinąd urodziłam się ja i spędziłam pierwsze 19 lat mojego życia. Jaki by nie był, bo wspomnienia mam na przemian słodko- gorzkie, to jednak jemu zawdzięczam uwielbienie do czytania i pierwsze próby polubienia stolicy. Niestety próby...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Moja siostra, moja miłość

Najpierw było szkolenie z profilowania kryminalnego. Krótkie, ale intensywne. Zaczęliśmy od, wtedy mi się zdawało, banalnej sprawy- morderstwa sześcioletniej dziewczynki. Prowadzący podał nam szczegóły, co znaleziono, kiedy znaleziono i jak prowadzono dochodzenie. Burza mózgów jaka powstała wtedy była chyba najciekawszą w jakiej uczestniczyłam, a jednocześnie najtrudniejszą. Śmierć dziecka to nigdy...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego ->Co to jest symetriada? Czyli słowko o "Solaris" Lema

   Odkąd poznałam Lema już jako studentka filologii polskiej, z miejsca zakochałam się w jego pisarstwie. I nie dlatego, żebym była jakąś wielką fanką literatury s-f, ani nie dlatego, żebym interesowała się podbojem kosmosu. Pastisz, sarkazm ironia oraz głęboka mądrość – to były cechy powieści Lema, które przyciągały mnie jak ćmę światło. Gdy znalazłam „Solaris” z kolekcji wyborczej, wyprzedawaną...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> "Jeden dzień"

Emma i Dexter spędzają wspólnie jeden dzień, 15 lipca 1988 roku. Znali się ze studiów, ale nigdy nie zamienili zbyt wiele słów między sobą, jednak po otrzymaniu dyplomów, na imprezie z tej okazji poznali się nieco bliżej, spędzili ze sobą noc, a następnie cały dzień, który zaważył na ich przyszłości, chociaż oboje nie do końca zdawali sobie z tego sprawę. Wbrew pozorom i spodziewanej tendencji po...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Zagubiona przeszłość

Czasami trafi się książka, która niekoniecznie podoba się od A do Z, może ma nawet jakieś mankamenty w fabule, albo chwilami przynudza. Ale potrafi szarpnąć za czułą strunę w mojej duszy i sprawić, że.. uwalniają się pewne myśli, które ogólnie rzecz biorąc wolę zostawić za zamkniętymi drzwiami mojej przeszłości. Mój tato był alkoholikiem. Piszę był, bo już nie żyje, a alkoholikiem jest się do końca...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Krucha jak lód

To co można złamać – czy to będzie kość, serce czy też przysięga- można złożyć z powrotem, ale to już nigdy nie będzie jedna całość. Osteogenesis imperfecta to wrodzona łamliwość kości, którą można wykryć już w u kilkunastotygodniowego płodu. Jest chorobą skazującą na wieczną ostrożność, ponieważ kość, jakąkolwiek kość z całego ludzkiego układu kostnego, można złamać nawet podczas snu, przekręcając...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> "Sekretny język kwiatów"

Książkę przeczytałam za namową bliskiej mi osoby, której z kolei poleciła ją inna również bardzo bliska mi osoba. Uznałam, że nie ma co się dłużej opierać, tym bardziej, że książkę pożyczyłam, nie było więc obawy, że po lekturze uznam to za stratę pieniędzy. Historia prowadzona jest w dwóch nurtach czasowych- jeden dotyczy przeszłości głównej bohaterki, Victorii, a drugi jej teraźniejszości. Historie...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Atrofia, czyli zanik patologiczny

Zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami na blogach, wiedziona niezdrową ciekawością zakupiłam, przeczytałam, a teraz teoria względności kłania mi się w pas. I to nawet nie to, że książka jest źle napisana- nie jest, choć przyznaję że narracji pierwszoosobowej nie zaliczam do ulubionych. I nawet nie te drobne błędy stylistyczne, które mogłabym zarzucić wydawnictwu sprawiły, że książka do mnie nie przemówiła....

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Karuzela uczuć

Książki Jodi Picoult odkryłam niedawno i w tej chwili jestem trochę na fazie szaleństwa czytelniczego. W ciągu ostatnich kilku dni pochłonęłam 5 jej książek, 5 kolejnych czeka na swoją kolej. I zadziwia mnie to jak autorka, której zawzięcie unikałam, złapała mnie w sidła swoich emocjonalnych książek i trzyma w silnym objęciu. Nie  mam do końca przekonania, czy jest to aby zdrowe ;) Małe...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> Zabawy z bronią

Gdy trzy lata temu zaczynałam studia z psychologii otworzyły się pewne wrota, które sprawiły, że na pewne rzeczy zaczęłam patrzeć od nieco innej strony. Poznałam też kilka bolesnych faktów z historii ludzkości, które zdawałoby się, w ogóle nie powinny mieć miejsca. Na zajęciach z psychologii emocji i motywacji dr Zięba puścił nam fragment filmu dokumentalnego Discovery o tragedii z 20 kwietnia 1999...

Czytaj więcej

przeniesione z blogu wcześniejszego -> "Wybór Zofii"

Kilka lat temu moja siostra obejrzała film, który miał tytuł „Wybór Zofii”. O filmie co nieco słyszałam, ale sama nie obejrzałam, szczególnie po recenzji jaką filmowi wydała moja siostra jako obrazowi przerażająco smutnemu. Szczegółów scenariusza nie poznałam, uznając że skoro taki smutny, to chyba nawet nie chcę wiedzieć jaka była dokładnie fabuła. Moja siostra zdradziła tylko czego dotyczył ów...

Czytaj więcej