poniedziałek, 24 września 2012

"Kobieta bez twarzy" Anny Fryczkowskiej

Po rozczarowaniu Jeźdźcem miedzianym postanowiłam w następnej kolejności wziąć się za książkę pisarki już wypróbowanej, która nie doprowadzi mnie do zgrzytania zębów ;) I nie zawiodłam się na kolejnej książce Fryczkowskiej, choć bez bicia przyznam, że po Starszej pani.. jakoś tak miałam nadzieję, że to też kryminał z przymrużeniem oka. A tu niespodzianka, nie tylko zabrakło tego przymrużenia okiem, ale jeszcze na dodatek książka nieźle mną wstrząsnęła i doprowadziła do furii - bo choć to niby polska wieś spokojna, to jednak spokoju na niej nie ma, a oprócz tego jak zwykle wychodzi na to, że człowiek człowiekowi wyrządza zło. Jeszcze, że człowiek człowiekowi, to norma w kryminałach, ale że dorosły dzieciom to już mnie krew zalewa, szlag trafia i nóż się w kieszeni otwiera. Co tylko dowodzi jak sugestywnie nasza rodzima pisarka kreuje świat przedstawiany w swojej powieści..:)

Hanna Cudny jest redaktorką poczytnego kobiecego pisma Przyjaciółka, ma dwoje dzieci, Michalinę lat dziesięć i Maksa lat trzynaście i męża. Ale w zasadzie czytelnik tego męża nie ma szans poznać, bowiem mąż już na początku powieści okazuje się być przeszłością w rodzinie Cudnych, umierając nagle i gwałtownie. A przynajmniej taką wersję opowiedziała dzieciom Hanna, bowiem ciężko jej było im wyznać bolesną prawdę, że ich ojciec popełnił samobójstwo. Dramat tej śmierci spowodował szybką decyzję o ucieczce z miasta na wieś, którą Hanna znała z dzieciństwa, dokąd przyjeżdżała z ojcem na wakacje. Ponieważ kojarzy to miejsce z sielanką wczesnych lat młodości mimochodem ma nadzieję, że taką właśnie sielankę zapewnią jej Świątkowice również teraz,  mimo, że upłynęło dobre dwadzieścia lat odkąd była tam ostatnio. Jednak Świątkowice choć pozornie nadal takie spokojne i sielankowe, szybko okazują się miejscem tajemniczych zniknięć i dziwnych wydarzeń. Po pierwsze w domu, który wynajęła Hanna z dziećmi, ciągle słychać dziwne odgłosy. Po drugie Miśka niedługo po rozpoczęciu roku szkolnego znajduje zwłoki kobiety bez twarzy w stawie. Po trzecie Maks podczas satanistycznej mszy, której przewodniczył wykopuje z grobu mężczyzny nadprogramowe zwłoki kolejnej kobiety. Okazuje się jednak, że to nie tylko nie jest wieś spokojna, ale też że Hannie i dzieciom może zagrażać poważne niebezpieczeństwo..

Książka jest prowadzona dwoma głosami narracyjnymi - pierwszy należy do Hanny, drugi do Miśki, oba pojawiające się naprzemiennie . Maks jako ten bardziej milczący i nieobecny w rodzinie, istnieje w relacjach matki i siostry. Przyznaję, że najbardziej podobały mi się relacje Miśki. Chwilami jak na dziesięcioletnie dziecko może zbyt rozgarnięta, ale też momentami beznamiętnie relacjonującą coś, czego kompletnie nie rozumie, dzięki czemu oddaje najobiektywniej opis danej sytuacji. A jednocześnie strasznie mnie martwił ten dzieciak, jak ona sobie poradzi, jak udźwignie w dorosłości to wszystko, czego była świadkiem. Bo najgorsze co zobaczyła Miśka, autorka ujawnia już na końcu..

Nie sposób zaprzeczyć - Anna Fryczkowska tak niesamowicie kreuje swoich bohaterów, że nie tylko mam wrażenie, że istnieją na pewno, co na dodatek martwię się o ich dalsze losy ;) Świetna odskocznia od kiepskiej książki. Choć przyznaję, mocna. Uderzenie związane z rozwikłaniem zagadki morderstw było dla mnie tak potężne, że musiałam książkę na chwilę odłożyć. Nie spodziewałam się tego. Nie w polskiej wsi spokojnej, nie w polskim krajobrazie w ogóle (choć wiem, że to naiwne tak myśleć). No i mam żal tylko o tego biednego prosiaka.. Czułam się tak, jakby go na moich oczach zaszlachtowano. Dla wegetarianki jednakowoż scena zbyt mocna. Zżymać się jednak więcej nie będę, bo nie ma jednak co ukrywać - to jest świetna książka! :) A polecać jej molom książkowych nie muszę chyba, z tego co widziałam dostała Złotą Zakładkę, więc w blogosferze książkowej została już doceniona należycie :) Polecam zaś wszystkim, którzy jeszcze o książce nie słyszeli ;)



Kobieta bez twarzy, Anna Fryczkowska, Prószyński - S-ka, Warszawa 2011

10 komentarzy:

  1. Dobrze, że znajomość dalszych losów Hanny Cudny, która pojawia się również w 'Starszej pani' nie zepsuła Ci odbioru. Ja czytałam te książki w odwrotnej kolejności i po rewelacyjnej 'Kobiecie bez twarzy' druga książka nieco mnie rozczarowała. Niemniej, niecierpliwie wyczekiwać będę kolejnych dokonań literackich pani Fryczkowskiej, mając nadzieję, że popełni kolejne dzieło na miarę rewelacyjnej 'Kobiety'.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może własnie mi pomogła odwrotna kolejność czytania? ;) Ja też będę wyczekiwać, bez dwóch zdań :)

      Usuń
  2. mnie "kobieta bez twarzy" jakoś nie powaliła na kolana, trochę wątków wydawało mi się niedopracowanych, po entuzjastycznych opniach blogerów spodziewałam się czegoś lepszego. podobał mi się za to głos Miśki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ukrywam, że moją ocenę może wypaczać wcześniejsza lektura.. W porównaniu z "Jeźdźcem miedzianym" wszystko wypada duuużo lepiej ;) A głos Miśki także bardzo mi się spodobał :)

      Usuń
  3. Nie no, ja nie mogę tu zaglądać, bo od razu odzywa się we mnie chęć kupowania kolejnych książek, a i tak już bije swoje osobiste rekordy ilościowe w nabywaniu tychże ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może najpierw uporasz się z następnym stosem, który wkrótce będzie u Ciebie na półce..;P Wiem, wiem, to samo się dzieje i jakoś tak ciągle się chce więcej :D

      Usuń
  4. Na mnie książka również zrobiła dobre wrażenie. A najgorsze w tych Świątkowicach jest to, że "nikt nic nie wie", chociaż mają tam miejsce rzeczy straszne...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie, ta panująca tam atmosfera grozy..Jak na kryminał chwilami oddana całkiem jak w horrorze ;)

      Usuń
  5. "mąż już na początku powieści okazuje się być przeszłością w rodzinie Cudnych, umierając nagle i gwałtownie. A przynajmniej taką wersję opowiedziała dzieciom Hanna, bowiem ciężko jej było im wyznać bolesną prawdę, że ich ojciec popełnił samobójstwo."
    Czyli generalnie wcale nie skłamała. Do tej pory nie spotkałem się z samobójstwem spokojnym i powolnym ;)
    No, chyba, że chodzi o to, co i ja robię, czyli samobójstwo poprzez powolne zatruwanie swojego organizmu alkoholem, w ilości dwa żubry na wieczór ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fakt, wyszło mi trochę masło maślane, ale samo stwierdzenie że ktoś umarł nagle nie jest jeszcze synonimem do popełnienia samobójstwa..

      Usuń

Dziękuję za każdy komentarz, cenię sobie każdą uwagę odnośnie wpisu i jego zawartości.

Uprzejmie proszę o nieskładanie mi życzeń świątecznych, ponieważ ich nie obchodzę.

Obsługiwane przez usługę Blogger.

Autorzy

A.S.Byatt Adam Bahdaj Adriana Szymańska Agata Tuszyńska Agatha Christie Agnieszka Jucewicz Agnieszka Topornicka Agnieszka Wolny-Hamkało Alan Bradley Albert Camus Aldona Bognar Alice Hoffman Alice Munro Alice Walker Alona Kimchi Andrew Mayne; tajemnica Andrzej Dybczak Andrzej Markowski Andrzej Stasiuk Ann Patchett Anna Fryczkowska Anna Janko Anna Kamińska Anna Klejznerowicz Anne Applebaum Anne B. Ragde Anton Czechow Antoni Libera Asa Larsson Augusten Burroughs Ayad Akhtar Barbara Kosmowska Bob Woodward Boel Westin Borys Pasternak Bruno Schulz Carl Bernstein Carol Rifka Brunt Carolyn Jess- Cooke Charlotte Rogan Christopher Wilson Colette Dariusz Kortko David Nicholls Diane Chamberlain Dmitrij Bogosławski Dorota Masłowska Edgar Laurence Doctorow Eduardo Mendoza Egon Erwin Kisch Eleanor Catton Elif Shafak Elżbieta Cherezińska Emma Larkin Eshkol Nevo Ewa Formella Ewa Lach Francis Scott Fitzgerald Frank Herbert Franz Kafka Gabriel Garcia Marquez Gaja Grzegorzewska Greg Marinovich Grzegorz Sroczyński Guillaume Musso Gunnar Brandell Haruki Murakami Henry James Hermann Hesse Hiromi Kawakami Honore de Balzac Ignacy Karpowicz Igor Ostachowicz Ilona Maria Hilliges Ireneusz Iredyński Iris Murdoch Irvin Yalom Isaac Bashevis Singer Ivy Compton - Burnett Jacek Dehnel Jakub Ćwiek Jan Balabán Jan Miodek Jan Parandowski Jerome K. Jerome Jerzy Bralczyk Jerzy Krzysztoń Jerzy Pilch Jerzy Sosnowski Jerzy Stypułkowski Jerzy Szczygieł Joanna Bator Joanna Fabicka Joanna Jagiełło Joanna Łańcucka Joanna Marat Joanna Olczak - Ronikier Joanna Olech Joanna Sałyga Joanna Siedlecka Joanne K. Rowling Joao Silva Jodi Picoult John Flanagan John Green John Irving John R.R. Tolkien Jonathan Carroll Jonathan Safran Foer Joseph Conrad Joyce Carol Oates Judyta Watoła Juliusz Słowacki Jun'ichirō Tanizaki Karl Ove Knausgård Katarzyna Boni Katarzyna Grochola Katarzyna Michalak Katarzyna Pisarzewska Kawabata Yasunari Kazuo Ishiguro Kelle Hampton Ken Kesey Kornel Makuszyński Krystian Głuszko Kurt Vonnnegut Larry McMurtry Lars Saabye Christensen Lauren DeStefano Lauren Oliver Lew Tołstoj Lisa See Liza Klaussmann Maciej Wasielewski Maciej Wojtyszko Magda Szabo Magdalena Tulli Maggie O'Farrel Majgull Axelsson Małgorzata Gutowska - Adamczyk Małgorzata Musierowicz Małgorzata Niemczyńska Małgorzata Warda Marcin Michalski Marcin Szczygielski Marcin Wroński Marek Harny Marek Hłasko Maria Ulatowska Marika Cobbold Mariusz Szczygieł Mariusz Ziomecki Mark Haddon Marta Kisiel Mathias Malzieu Mats Strandberg Matthew Quick Melchior Wańkowicz Michaił Bułhakow Milan Kundera Mira Michałowska (Maria Zientarowa) Natalia Rolleczek Nicholas Evans Olga Tokarczuk Olgierd Świerzewski Oriana Fallaci Patti Smith Paulina Wilk Paullina Simons Pavol Rankov Pierre Lemaitre Piotr Adamczyk Rafał Kosik Richard Lourie Rosamund Lupton Roy Jacobsen Ryszard Kapuściński Sabina Czupryńska Sara Bergmark Elfgren Sarah Lotz Serhij Żadan Siergiej Łukjanienko Sławomir Mrożek Stanisław Dygat Stanisław Ignacy Witkiewicz Stanisław Lem Sue Monk Kidd Suzanne Collins Sylvia Plath Szczepan Twardoch Tadeusz Konwicki Terry Pratchett Tomasz Lem Tore Renberg Tove Jansson Trygve Gulbranssen Umberto Eco Vanessa Diffenbaugh Virginia C. Andrews Vladimir Nabokov Wiech William Shakespeare William Styron Wioletta Grzegorzewska Wit Szostak Witold Gombrowicz Wladimir Sorokin Wojciech Tochman Zofia Chądzyńska Zofia Lorentz Zofia Posmysz

Popularne posty

O mnie

Moje zdjęcie
Nie lubię kawy na wynos: zawsze się oparzę i obleję. Maniakalnie oglądam "Ranczo" i jeszcze "Brzydulę".Uwielbiam zimę. I wiosnę. I jesień. I deszcz. Lubię ludzi. Kocham zwierzęta. Czytam, więc wmawiam sobie, że myślę.