Prześladuje mnie...

Film, jak film. Ani w moim typie tematycznym, ani w kręgu zainteresowań (za to cóż, w kręgu zainteresowań mojego "wiecznego" chłopca..). Ba, na pewnym etapie fabuły nie rozróżniałam dwóch (zaraz, chyba jednak trzech..) męskich postaci, ślicznych blond chłopców z odpowiednio szeroko i rzeźbiarsko rozbudowaną klatką piersiową. Wyglądali w moim odczuciu jak bliźniacy. Jednego zaczęłam kojarzyć dzięki psu dopiero.. A zatem typowa amerykańska jatka, polana obficie patosem i odwiecznym kompleksem męskości. Spisał się zaś Ramin Djawadi. Może nie tak, jak James Newton Howard przy Wodnym świecie, ani nie tak jak Klaus Badelt w pierwszej części Piratów z Karaibów, że już nie wspomnę, że na pewno nie tak jak Michał Lorenc przy Bandycie, ale i tak.. jest to całkiem ciekawy kompozytor.. Co potwierdza prosty fakt, że już nie pamiętam kiedy ostatni raz po wyjściu z kina biegłam na poszukiwania płyty ze ścieżką dźwiękową.

Mój faworyt z płyty:

Słyszycie tę gitarę? ;)