O kobiecej bezwględności w dwóch opowieściach Jun'ichirō Tanizaki

Jest coś takiego w literaturze japońskiej, co ma na mnie pozytywny, nieco magiczny wpływ. Jeśli zgodzę się, że reaguję czasami emocjonalnie, jak na kobietę przystało, na wzmianki o miłości, to mogę za przykład podać tego typu literaturę. Dwie opowieści o miłości okrutnej, Jun'ichirō Tanizaki wyszukane pieczołowicie na Allegro, trafiły do mnie w wersji po usunięciu jej z księgozbioru pewnej biblioteki,...

Czytaj więcej

O pewnej malarce, która wymyśliła Muminki

Tove w swoim atelier, źródło zdjęcia (...) obawiam się, że przez całe życie pozostanę apolityczną = asocjalną malarką, tzw. indywidualistką, która odwzorowuje cytryny, pisze baśnie oraz zbiera dziwaczne hobbystyczne przedmioty, i brzydzi się stowarzyszeń. Brzmi to nieco żałośnie, ale takiego życia pragnę.* To pewnie był jeden z tych ciepłych, ale nie gorących sierpniowych dni. Tak naprawdę...

Czytaj więcej

Jerzy Krzysztoń, "Mordercza próba nerwów"

Niedobry zmierzch. Śnieg  topnieje za oknem, brudnawe łachy, rozkisłe koleiny i furka się kolebie. Do swoich się kolebie. Chabeta do stajni, gospodarz do miski. A ja - do diabła!, morduję się w tym pociągu. Więc wymknęliśmy się jakoś z Podkarpacia, wkrótce Kraków, wielka niewiadoma... I zapalili światło! Podekscytowany tym, co się wokół mnie działo, umysł mój pracował sprawnie, ale z odrobiną...

Czytaj więcej

"Nocny patrol" Siergiej Łukjanienko

W niektórych książkach jest zbyt wiele prawdy. W innych zbyt mało kłamstwa. Ludzie nie powinni tego czytać - dla własnego spokoju. Niech żyją z tą historią do której przywykli.* Nikogo nie można zmusić do podłości. Nie da się nikogo wepchnąć w błoto, w błoto ludzie wchodzą sami. Bez względu na to, co będzie się działo wokół nich, nie ma i nie będzie usprawiedliwień. Ale usprawiedliwień i tak się...

Czytaj więcej

Wędrująca książka #2

Idąc za przykładem kolegi, który puścił w obieg pierwszą książkę, chciałabym dorzucić kolejne pozycje do wędrówki, tym razem z własnego księgozbioru. Będą dwie pozycje: Pierwsza to  Klechdy sezamowe Leśmiana, czyli jedna z moich ulubionych książek. Walczący z przebiegłym czarnoksiężnikiem książę Firuz Szach, skromny Ali Baba i jego sprytna niewolnica Morgana czy zakochany w Badrulbudurze...

Czytaj więcej

"Utonięcie Rose" Marika Cobbold

Już od dawna wiadomo, że dużo łatwiej jest krytykować niż chwalić. Od jakiegoś czasu dużo mniej entuzjazmu mam jednak do krytykowania książek. Po pierwsze i najważniejsze, to tylko moja subiektywna opinia, która może do książki zniechęcić. Pochwała, tak samo subiektywna  ma jednak ten plus, że do książki zachęca i pozwala czytelnikowi na sformułowanie własnego osądu po lekturze. Zniechęcanie...

Czytaj więcej

"Cudowne dzieci", Roy Jacobsen

W ogóle z niewielu rzeczy cokolwiek rozumiesz i, szczerze mówiąc to prawdziwe szczęście - mówi mama - że zrozumienie z reguły dawkuje się po trochu.* Jestem typem nieco dziwnym - ani okładka, ani ładny ubiór nie robią na mnie wrażenia. Generalnie zawartość ma znaczenie. Nie zwrócę uwagi na książkę tylko dlatego, że projektant okładki włożył masę wysiłku w barwy, układ i projekt (nie dla mnie też...

Czytaj więcej

"Alaska" zimą, czyli co robię kiedy nie czytam..

Chodzę po lesie. Oczywiście w najlepszym towarzystwie, które często i gęsto wchodziło mi w kadr.. Jakość zdjęć taka sobie, ale najważniejsze widać! Piękną zimę :) ...

Czytaj więcej

"Malarz świata ułudy" Kazuo Ishiguro

Pisarz, który potrafi pisać o Japonii, jakby był Japończykiem, jednocześnie noszący japońskie nazwisko, może wywołać parę pytań natury technicznej - zaliczyć jego powieść do literatury japońskiej, skoro o Japonii i Japończykach, czy jednak do literatury angielskiej, bo napisana jest w tym języku i w tym kraju wychował się autor? Kazuo Ishiguro jest dla mnie w tym momencie literacką zagadką. Gdybym...

Czytaj więcej

"Manazuru" Hiromi Kawakami

 Morze to nic nadzwyczajnego. Napływają fale i to wszystko. Usiadłam na niewielkiej skale i patrzyłam na otwartą wodę. Wiał silny wiatr. Od czasu do czasu dosięgały mnie rozbryzgi fal, mokłam. Choć według starego kalendarza wiosna dawno się już zaczęła, tego dnia było zimno. Pod skałę wpełzały i wypełzały spod niej wszy morskie.  Nie planowałam tu przyjeżdżać* Narracja w Manazuru to spowolnienie....

Czytaj więcej

Synonim do słowa "zakupy"

Jakiś czas temu.. Podczas błogiej ciszy w pokoju biurowym, który dzielę z przyjaznym kolegą, usłyszałam, jak kolega w zadumaniu mówi trochę bardziej do siebie niż do mnie kurczę, muszę pójść na te zakupy, na co się ożywiłam i zaczęłam mu doradzać gdzie, w której księgarni i jakie dokładnie pozycje może znaleźć w cenach naprawdę przyzwoitych.  Kolega spojrzał się na mnie zdumiony i powiedział...

Czytaj więcej

Jak Bilbo Baggins

Podwójnie zawiniłam. Pierwszy raz, gdy dostałam ją od mojej wspaniałej polonistki, dokładnie 15 lat temu, gdy przywiozła mi ją jako pamiątkę ze swojej wizyty w Gdańsku. Razem z nią dostałam Początek Szczypiorskiego, który pochłonęłam od razu, a ona czekała dalej na półce. Drugi raz gdy poznałam Marcina i od niej się tak naprawdę zaczęło. To znaczy dzięki niej Marcin odważył się ze mną porozmawiać,...

Czytaj więcej

Wędrująca książka

Ponieważ nie mam pewności, czy z poprzedniego wpisu informacja o puszczaniu książki w obieg została odczytana, po tym jak edytowałam wpis, przypominam w razie czego o akcji w nowym wpisie :) Wędrującą książką jest Walka kotów Eduarda Mendozy, własność Kota. Pik. Jej wędrówka ma polegać na wzajemnym przesyłaniu sobie książki. . Czyli: 1. Wysyłam książkę do pierwszej chętniej...

Czytaj więcej

"Walka kotów" Eduardo Mendoza

Nic łatwiejszego w świecie, niż widzieć to, co chce się zobaczyć. W przeciwnym wypadku mężczyźni nie żeniliby się z kobietami, a ludzkość wymarłaby tysiące lat temu.*  Madryt, marzec, rok 1936. Hiszpania u progu wojny domowej, pełna wewnętrznego napięcia, nielegalnych wieców politycznych, zamieszek i rozdarcia. Do takiej Hiszpanii przybywa flegmatyczny, oraz mimo całego swojego wykształcenia,...

Czytaj więcej

Dobra zła książka - "Opętani" Witolda Gombrowicza

Mój projekt był w tym sensie niesłychanie radykalny: oddać się masie, stać się gorszym, niższym (..)* Przepis na napisanie złej książki jest prosty. Należy wziąć wyświechtany motyw (na przykład romansowy albo z horroru) dodać do niego mało wyraziste postacie, najlepiej odrobinę wiarygodne, a przynajmniej do pewnego stopnia wiarygodne, dodać schemat typowej dla wybranego gatunku fabuły i nie mieć...

Czytaj więcej

Jerzy Krzysztoń, "Stu kobziarzy"

  W Comrie, małym miasteczku szkockim, popasaliśmy dwa dni i dwie noce. Przygarnął nas schludny pensjonacik, którego okna z jednej strony wychodziły na kamienne murki i wrzosowe wzgórza, a z drugiej - na stary cmentarzyk z kamiennym kościółkiem. Kiedy pod wieczór zalęgły się tam mgły, widok był jak z "Psa Baskerville'ów"- niesamowite opary wśród nagrobków i celtyckich krzyżów. W Szkocji zresztą...

Czytaj więcej

"Mali bohaterowie" Zofia Lorentz

"Małych bohaterów" pisałam (..) w bardzo trudnych (..) warunkach. Miałam jednak przy sobie kogoś kto mnie mobilizował (...). Tym kimś był mój dziesięcioletni syn - Wiesław. Jego aktywność, dzielny współudział w odbudowywaniu domu, utraconego wraz z całą Warszawą, przerastały jego dziecięctwo, ale w gorącej pasji podejmowania zadań na miarę ludzi dorosłych, jakże był typowym dzieckiem wojennej Warszawy.* Była...

Czytaj więcej