Notka niezobowiązująca.. O "Kolorach tamtego lata"

Miałam dwanaście lat, gdy pierwszy raz ujrzałam rzymskie uliczki. Po dwóch dniach jazdy autokarem, niedospaniu, jedzeniu jedynie kanapek i bez możliwości skorzystania z prysznica, dotarliśmy zmęczeni, ale szczęśliwi że już na miejscu. Ja, moja Babcia i brat cioteczny. A tam okazało się, że nikt na nas nie czeka. W Ladispoli położnej zaledwie 38km od Rzymu moja rodzicielka beztrosko spędzała czas,...

Czytaj więcej

Belcanto

Bel canto znaczy dosłownie piękny śpiew i jak się dowiedziałam szukając jego dokładnego znaczenia jest terminem muzycznym dotyczącym techniki wokalnej i stylu w muzyce.  Jednak w obu tych znaczeniach sprowadza się do tej najważniejszej części w sztuce - piękna. Jeśli nie ludzkiego głosu to muzyki. Ann Patchett jak dotąd była mi nieznaną pisarką, a o jej książkach zbyt wiele nie słyszałam. Dlatego...

Czytaj więcej

Dziewczęta z Szanghaju

Długo się opierałam Lisie See. Jakoś tak nie mogłam wgryźć się w Kwiat śniegu i sekretny wachlarz, dlatego nawet nie próbowałam brać się za inne jej książki. Skoro tzw. bestseller do mnie nie przemówił.. Ale staram się dawać szanse autorom, oprócz tego skoro to ulubiona książka mojej przyjaciółki.. to jakby lektura obowiązkowa ;) Akcja rozpoczyna się w Chinach, w Szanghaju, u progu wybuchu wojny...

Czytaj więcej

Charlotte Isabel Hansen

Mamy rok 1997, wrzesień. Cały świat żyje gwałtowną i tragiczną śmiercią księżnej Diany. Jarle Klepp ma już 25 lat, jest światłym studentem Wydziału Humanistycznego i operuje niezliczoną ilością napuszonych sformułowań, które przelewa w swoją genialną pracę magisterską o Marcelu Prouście. Albo recenzję genialniej książki o Prouście, którą wysłał do najpoczytniejszego tygodnika literackiego "Morgenbladet"....

Czytaj więcej

Człowiek, który pokochał Yngvego

Norwegia, rok 1990, styczeń. Świat bez internetu, telefonii komórkowej, matriksowych sztuczek, za to istotnymi zmianami historyczno - społecznymi. Jako nastolatka także nie miałam komórki, a internet był jeszcze pieśnią przyszłości więc łatwo wpadłam w klimat tej książki, choć w roku 1990 miałam zaledwie 10 lat ;) Jarle Klepp to siedemnastolatek, który bardzo pragnie być inny niż wszyscy. Jeśli...

Czytaj więcej

Wsi spokojna, wsi wesoła..

Czyli nareszcie wakacje. Chociaż to już półmetek urlopu, ale dopiero teraz mogę odetchnąć spokojnie, poczuć, że mogę dać sobie trochę luzu, cieszyć się pobytem na wsi i kuchnią mamy Marcina. Nic to, że znowu przybiorę na wadze i będę próbowała, bezskutecznie, pozbyć się nadmiarowych kilogramów. Nic to wszystko, bo jest cudownie. Książka Człowiek, który pokochał Yngvego rozpoczęta.. Spacer po wsi,...

Czytaj więcej

Tajemnicza historia w Styles

A zatem na scenie pojawia się Hercules Poirot! :) Dawno, dawno temu czytałam kryminały Agathy Christie. I okazało się, że pamiętam z nich tak niewiele, że muszę sobie czym prędzej poprzypominać. Rzecz jasna chciałam zacząć od pierwszej książki z Poirot, bo za nim stęskniłam się najmocniej. Akcja dzieje się na angielskiej wsi, podczas pierwszej wojny światowej, jednakże wiejska sceneria jest tak...

Czytaj więcej

Starsza pani wnika

Wszystko się zaczęło tylko i wyłącznie dlatego, że Jaro Trzaskowski wpadł na niekoniecznie genialny pomysł otworzenia agencji detektywistycznej. No i od tego, że jak na przyszłego detektywa wykazał się zbyt małą spostrzegawczością i nie docenił swojej babci. A zlecenia nie wiedzieć skąd i jak, posypały się z różnych stron. Co prawda, ostatecznie dotyczyły zaledwie trzech spraw, ale za to były zlecane...

Czytaj więcej

Tajemnica Abigel

Przez nadmiar emocji i zajęć dodatkowych mam zaległości blogowe. Tajemnicę Abigel przeczytałam już chwilę temu, teraz tkwię głową w połowie Starszej pani, która wnika i myślę o kolejnej lekturze i za chwilę dojdzie do tego, że będą jeszcze większe zaległości. Dlatego spróbuję chociaż trochę to nadrobić.. Chociaż myśli mi szybują gdzie indziej. Żałuję, że nie mogę się rozdwoić. Być tu i tam.. Tajemnica...

Czytaj więcej

Trzech panów w łódce nie licząc psa

Czyli książka, której nie powinno się czytać w miejscu publicznym ;) Zanim zacznę - pana, którego sen ośmieliłam się zakłócić w SKMce na tracie Otwock- Pruszków moim niepowstrzymanym chichotem, chciałam przeprosić za swoje brzydkie zachowanie. Postaram się następnym razem parskać nieco mniej spektakularnie. Trzech panów w łódce nie licząc psa to ogółem historia z pozoru banalna. Trzech panów wybiera...

Czytaj więcej

Wdech, wydech

Spokojnie. Teraz już spokojnie. Choć właśnie największe emocje się zaczęły (bo wody już odeszły - nie, nie mi, ale wygląda na to, że doczekam się w końcu Matyldy!), będą kontynuowane w poniedziałek, a w środę osiągną zapewne apogeum.. Ale wierzę, że wszystkie te emocje doprowadzą do pozytywnych rozwiązań. I nowego życia. Ale spokojnie. Czas wyciszenia i spokoju zacząć. Emocje odpędzać precz. Czytać,...

Czytaj więcej

Wojna i pokój, tom I

Poległam. ;( Jak to tradycyjnie u rosyjskich pisarzy bywa, a przynajmniej u tych kilku mi znanych, przez jedną książkę przewija się taka ilość postaci, że myslę, że książka telefoniczna dla jednego województwa jest adekwatnym porównaniem. Bez notatnika i dlugopisa nie podchodź. Dobrze jeszcze, że Tołstoj oszczędził mi tylu postaci z dwoma imionami, czym z kolei sypał jak z rękawa Pasternak....

Czytaj więcej

W oderwaniu od Tołstoja

Wojna i pokój przynosi mi mnóstwo rozterek. Z jednej strony bardzo mi się podoba język autora, którego skądinąd znam z Anny Kareniny, więc nie jestem tym zaskoczona, ale opisy batalistyczne.. Są trudne. I nie, nawet nie dlatego, że mam problem z rozumieniem taktyki bitewnej, ale cała bezmyślność zabijania, nieważne jaki cel jej przyświeca, wywołuje we mnie protest. Czekam, czekam, zastanawiam...

Czytaj więcej

Płatki na wietrze

Po kilku lekturach o różnym natężeniu trudności uznałam, że muszę dać odpocząć udręczonej tym duszy jakąś lekką lekturką.  I tak oto sięgnęłam po Płatki na wietrze, które do miana lekkiej lekturki (patrz: lekko się czyta, ale niekoniecznie lekki temat) pasują jak ulał ;) Płatki na wietrze to kontynuacja historii z Kwiatów na poddaszu,co trochę zaczyna mi się kojarzyć z książkowym serialem....

Czytaj więcej

Wilk stepowy

Czyli słów kilka o rozczarowaniu. Albo mówiąc ładniej - o ambiwalencji uczuć.. Dawno się tak nie zmęczyłam nad drobną formatem książeczką (zaledwie 160 stron) jak w przypadku tego słynnego skądinąd utworu Hermanna Hesse. Dwoistość ludzkiej natury, którą rządzi zarówno kultura jak i natura jest jakby tematem przewodnim historii Harry'ego Hallera, który chyba nie bez powodu nosi imię i nazwisko łudząco...

Czytaj więcej

Mama i sens życia

To będzie bardziej osobista notka, niż cokolwiek przypominającego recenzję (bo to co piszę to według mnie jest na razie nauką pisania recenzji w ogóle ;D) Irvin Yalom to znany mniej lub bardziej emerytowany amerykański psychiatra, psychoterapeuta, który zawojował mnie jakieś dwa lata temu książką Leżąc na kozetce. Na kolejne książki rzucałam się wygłodniała, stęskniona, smutna i szczęśliwa jednocześnie....

Czytaj więcej

Lot nad kukułczym gniazdem

Historia szaleństwa to przebogaty rozdział w historii rozwoju ludzkości. Zaczyna się od ciemnych piwnic, kajdan, izolowania na wszelki sposób, wyśmiewania, traktowania jak przedludzi. Z kajdan uwolnił ich słynny Pinnel pod koniec XVIII wieku, choć tym samym rozpoczął epokę zakładów dla obłąkanych, w których długo jeszcze się uczono, jak powinno się obchodzić z chorymi, jak rozróżniać choroby i jak...

Czytaj więcej

Doktor Żywago

Nadrabianie zaległości lekturowych rozpoczęłam od Doktora Żywago Borysa Pasternaka. Moje wydanie z 1990 roku, odziedziczone po dziadku, przeżyło ze mną najpierw 5-letnie studia polonistyczne, podczas których nie było czasu na żadną lekturę dodatkową. Każdy z wykładowców łaskaw był obarczyć nas listami około 300 tytułów uznając każdy za jednakowo ważny dla pełnego poznania epoki, zmian języka, jego...

Czytaj więcej

Czarny młyn

Literatura dla dzieci leży chyba od zawsze w najbliższym kręgu moich zainteresowań. Często twierdziłam, że życie uratował mi Rokiś stworzony przez Joannę Papuzińską, za co autorce będę wdzięczna dozgonnie. I stąd chyba stały sentyment. Niech sobie będzie, że jestem za stara. Będę to czytać nawet po 60-scte podejrzewam ;) Czarny młyn to książka o dzieciach - dla dzieci. A właściwie horror dla dzieci,...

Czytaj więcej

mam nowy plan

Planować nie umiem. Jest we mnie jakaś chroniczna niezdolność do wybiegania myślą naprzód dalej niż 3 miesiące. Gdy mam w styczniu robić plany urlopowe na na przykład sierpień równie dobrze mogłabym mieć za zadanie rozwikłanie zagadki Einsteina. Wyjątkiem od reguły są studia, ale studiowanie to jest coś co z kolei chronicznie mogłabym wykonywać, a dyplom jest bardziej przeszkodą niż metą. Ale na czerwiec...

Czytaj więcej