"Ale to już było".. czyli podsumowanie 2012 roku

To był trudny, ale i owocny rok. Od stycznia do dziś, na nowym stanowisku, na które zostałam "wypożyczona" z  mojego działu jeszcze w październiku 2011. Znajomość angielskiego, która na początku była u mnie w stanie szczątkowym, powodowała niezłe perturbacje - głównie w moim samopoczuciu. Każdy telefon od klienta przyjmowałam z palpitacją serca. Ale o dziwo, udało się. Styczeń spędziliśmy leniwie, tradycyjnie na lekturach. Luty i marzec nie zapisały się mocno w  mojej pamięci.. Kwiecień, co widać po ilości lektur, był najbardziej nerwowy i pełen wyjazdów służbowych. Wyjazd z klientami do Afryki, dotąd ciągle mglisty w planach, stał się jak najbardziej realny..

Kapsztad nocą

Widok na Kapsztad z Gór Stołowych

W drodze na Przylądek Dobrej Nadziei

Moje ulubione zdjęcie, w drodze powrotnej zajechaliśmy do winiarni, a tam cudne Potwory :)

Za to maj, nasze prywatne wakacje, był wspaniały. Emocje po trudnej wycieczce opadły, Bruno jakoś na nowo musiał się ze mną oswoić po tygodniu nieobecności i mogłam w końcu zająć się ulubioną czynnością - czytaniem. I utworzeniem tego właśnie bloga! 2 maja 2012 roku zaistniała Moja Pasieka. Jak to mawiają - do trzech razy sztuka i Moja Pasieka (skąd nazwa tutaj) jest właśnie trzecią próbą. Póki co, najbardziej emocjonującą i w pewien sposób systematyzującą moje zachłanne czytanie ;) Przy okazji dziękuję Wam drodzy czytelnicy, że tu zaglądacie :)

Czerwiec i lipiec przysporzyły nam zmartwień, sporo wizyt w szpitalu i walkę z upałem. Ale to co najważniejsze, to że udało się, że Ala, moja przyszywana młodsza siostra, wróciła do domu bezpieczna, choć perturbacje pooperacyjne dają znać o sobie do dziś..;/ Jednak, jak wiesz kochana, jestem niebezpieczną optymistką i będę Cię dalej ciągnąć za uszy :P

Ostatnie miesiące to wspaniałe znajomości internetowe. Mimo, że spotyka mnie to nie po raz pierwszy, to nieodmiennie zachwyca jednakowo. Cieszę się, że dzięki internetowi ten świat jest naprawdę, naprawdę mały :)

Czytelniczo.. Było sporo fantastycznych odkryć, zarówno w zakresie zaległości w  literaturze starszej, jak i współczesnej. No i bolesne odkrycie, że niestety nieświadomie wypisałam się z klubu książek o miłości. Nie tylko nie podchodzą mi współczesne romanse, co wiedziałam od dawna, ale jak się okazuje, kompletnie wyrosłam z książek Jane Austen czy sióstr Bronte. Kolokwialnie rzecz ujmując, nie ruszają mnie porywy serca, wielkie miłości i namiętności, ani losy biednych guwernantek... Mam tylko cichą nadzieję, że Wichrowe wzgórza pozostają wyjątkiem, choć naprawdę boję się po nie sięgnąć ponownie, żeby nie odkryć, że ta powieść również już mnie nie porusza..

A moje odkrycia to..:

W styczniu - Wodospad Joyce Carol Oates (moja recenzja tutaj).  W lutym za ciosem, kolejna książka Joyce Carol Oates Blondynka, niestety bez recenzji, siła rażenia była zbyt ogromna ;) To książka, która obok Mojej siostry, mojej miłości należy do dwóch ulubionych książek Oates.

Marzec był skromniejszy w odkrycia, ale niewątpliwie zrobiła na mnie ogromne wrażenie Możliwość wyspy Houellebecqa

Kwiecień był nerwowy, ale za to maj nadrobił trzema odkryciami:

Zniknięcia Esme Lennox Maggie O'Farrel (recenzja tutaj)

 Gwiazdy nad Afryką Ilony Hilliges  (recenzja tutaj)  I oczywiście trylogia Suzanne Collins, która mnie wcześniej ominęła ;) (recenzja tutaj)

W czerwcu dominowały odkrycia w zakresie zaległości w klasyce.. I tak oto przeczytałam nareszcie Doktora Żywago Borysa Pasternaka (recenzja tutaj) oraz Lot nad kukułczym gniazdem Kena Keseya (recenzja tutaj)

Lipiec to już miesiąc pod znakiem Krzysztonia..

 Obłęd zdetronizował nawet cudowną powieść Cherezińskiej, Korona śniegu i krwi

Krzysztonia, który nadal dominował w sierpniu Wielbłądem na stepie i Krzyżem Południa ( o których można poczytać tu i tu)

Wrzesień to ponownie nadrabianie zaległości w klasyce, dzięki czemu odkryłam Szklany klosz Sylvii Plath (tu recenzja):

ale też ciekawe odkrycia w zakresie nowości, jak w przypadku Tygrysów w porze czerwieni Lisy Klaussmann (tu o niej piszę) oraz Strasznie głośno, niesamowicie blisko Jonathana Safrana Foera (recenzja tu). Nie można też zapomnieć o Amerykańskim derwiszu Ayada Akhtara, o którym piszę tu.

Październik to miesiąc, który zdecydowanie należał do Oriany Fallaci (o której piszę tu)

Kapelusz cały w czereśniach to nie tylko fenomenalna saga rodzina, to również obraz wspaniałej kobiety, który polecam każdemu, bez wyjątku. Ale z października też warto odnotować Poniedziałkowe dzieci Patti Smith, które zrobiły na mnie również niebywałe wrażenie..

Listopad w większości był nadrabianiem zaległości i w związku z tym był bez mała miesiącem bez nowości ;) Ponownie króluje Jerzy Krzysztoń, z ostatnią powieścią jaką napisał (to znaczy ostatnią, jaką miałam jeszcze do przeczytania), oraz pierwszym tomem opowiadań, czyli Cyrografem dojrzałości ale też pojawia się Stasiuk i ponownie Hłasko.

Grudniową rewelacją był Trafny wybór J.K. Rowling, o czy można poczytać tutaj.

Z powyższego zestawienia łatwo zauważyć że to Jerzy Krzysztoń jest moim literackim odkryciem roku 2012 .

Oprócz własnych odkryć pojawiły się też odkrycia inspirowane lekturą innych blogów książkowych. Koczowniczka motywuje mnie do czytania książek, które czekają na półce. Honorata inspiruje do nadrabiania zaległości w starszych pozycjach, szczególnie książek Bahdaja. Zacofany w lekturze zaraził mnie Wiechem i Mirą Michałowską, Patrycja z blogu Bezszmer z kolei powieściami Iris Murdoch, a Paula z Zasiedziska zainspirowała pisarstwem Wita Szostaka. Oprócz tego warto dodać, że dzięki Oli widzę jakie mam zaległości w reportażu (do nadrobienia koniecznie) a blog Marlowa muszę wymienić, bo coś czuję, że tu też będą inspiracje :) Poza tym ciągle jestem wdzięczna za Berenta! I to jest również godne odnotowania :) No i na koniec, niczym wisienkę na torcie, zostawiłam Ultramarynę, której bloga zwyczajnie, bezczelnie, bez cienia udawania, uwielbiam.

Przepraszam, że nie wymieniam Was wszystkich - gdybym to zrobiła ten wpis nie miałby końca. Bardzo lubię blogi książkowe, wszystkie, które znajdują się w moich zakładkach i te które pewnie kiedyś też tam się znajdą. Cenię sobie to, że świat moli książkowych jest tak rozległy, tak różnorodny tematycznie i zaprzeczający obiegowej opinii, że czytelnictwo w Polsce podupada. Dziękuję, że mnie przyjęliście do swojego grona. Codziennie odkrywam wiele inspiracji czytelniczych, za które jestem Wam ogromnie wdzięczna. Czytajcie, piszcie i inspirujcie dalej!

2012.. To był naprawdę świetny rok. Mam nadzieję, że 2013 będzie równie sprzyjający lekturze :)

A z życzeniami wstrzymuję się do jutra!